Index archief-verhuisbedrijf voor mijn kat zorgde ik ervoor dat hij binnenbleef totdat hij zich comfortabel voelde. de kinderen renden opgewonden rond, terwijl de ouders ons een laatste rondleiding gaven door hun volgepakte huis. zonder aarzelen beloofde ik haar te helpen en sprong ik in mijn auto richting haar huidige woning. wat me vooral aan hen opviel, was hun communicatieve aanpak. een oude foto, een handgeschreven brief, elk object leek een herinnering te bevatten die de bewoner niet zomaar wilde loslaten. en zo eindigde het verhaal van de familie de vries, met een nieuwe start op komst en een warme herinnering aan de hulp die ze hadden ontvangen in hun moeilijkste tijd. maar net als altijd zouden ze die samen doorstaan, als één hechte gemeenschap in roggel. in overleg met het management werd een schema opgesteld dat het verhuizen van de meest kritieke onderdelen zoals de serverruimte, met precisie plande. het huis was gevuld met herinneringen en kostbare spullen, maar toen mevrouw de vries overleed, moest het worden ontruimd en verkocht. na een tijdje kwamen muffin en whiskers tevoorschijn en begonnen nieuwsgierig rond te snuffelen